Ondersteuning door een theoloog
Eind 2021 is er een nieuw boekje over de (dubbele) predestinatie verschenen, van dr. H. de Jong, God is anders. Hij is een van de drie mensen die ik een blijk van waardering geef met de subtitel van mijn boek. In het Nederlands Dagblad van 8 januari verscheen een interview met hem over dit boekje. Dit is te vinden op https://www.nd.nl/geloof/geloof/1077908/predikant-henk-de-jong-schreef-boek-over-uitverkiezing-ik-denk-#/reader/2022-01-08?page=19
Dit boekje en dit interview beschouw ik als een belangrijke ondersteuning van mijn boek: God verkiest ons in Christus. Dat betekent dat God zijn Zoon verkiest voor de grondlegging van de wereld en in die verkiezing van Christus mogen allen delen die in Christus geloven en door Hem verkoren zijn. Christus als de middelaar van de verkiezing komt zo tussen de verkiezende God en ons in te staan. Dat werpt een ander licht op Gods eeuwige verkiezing (van Christus dus) ‘en ontneemt er de schijn van willekeur aan’. De verkiezing van mensen krijgt zo een geloofsvoorwaardelijk karakter. Dit blijft betekenen dat de mens niets aan zijn eeuwige zaligheid kan bijdragen, net zomin als van een drenkeling die een toegeworpen reddingsboei aanpakt, gezegd kan worden dat hij of zij zichzelf gered heeft.
Iemand schreef mij hierover: dat hij erg verbaasd was te zien hoe twee auteurs tot vrijwel dezelfde conclusie kunnen komen terwijl de manier waarop die conclusie bereikt wordt bijna totaal verschillend is.
‘Jij hebt vanaf Augustinus zorgvuldig bekeken hoe de mensen de teksten gelezen en (verkeerd) geïnterpreteerd hebben, waarbij Luther, Calvijn en de DL telkens in dezelfde (mis)interpretatie van de dubbele predestinatie zijn doorgegaan.
De Jong noemt niets van dit alles, maar verschuift het moment van de predestinatie door naar Gods Zoon, Jezus Christus, en geeft dan aan dat het geloof in Hem, als onze Verlosser, bepalend is; dus dat het evangelie een open uitnodiging is om Hem als Verlosser te erkennen om daarmee Gods Heil deelachtig te worden. Dus niks geen dubbele predestinatie, die dat Heil in de weg zou kunnen zitten.
Dus het eindresultaat: het evangelie is een open uitnodiging aan iedereen, die Jezus Christus wil aanvaarden als Verlosser, komt in beide boeken overeen, maar de weg waarlangs deze conclusie bereikt wordt, is totaal verschillend. (…)
Kortom, ik heb weer met genoegen zitten lezen, maar ben vooral blij met de gezamenlijke conclusie: het aanvaarden van het Heil in Christus wordt niet geblokkeerd door een besluit “van eeuwigheid” dat ons daarbij in de weg zou kunnen staan. Om dankbaar voor te zijn…..’